Bîhna gulê di destên yên ku gul didin de dimîne!

Dema mirov tarîxa di binê nivisê binêre pê dihese ku ew nivis li vir 13 sal pêşt ve hatiye tercume kirin. Di navbera van 13 salan de karketina min a ji zimanê kurdî re ez di vî warî de gelek pêştve xistime. Min nivis carek din serrast kir. Heyan ji dest min hat nexwest peyîvan biguherînim. Min zêdetir di alîyê gramatîk/rêziman de serrast kir. Hinek beyîv yên ku em di herema Oxî ya Depê de kartînin in. Ji bona dershildanê çîrokek balkêş e. Hêvîdarim ku hûn jî jê îstifade bikin.

Hesen Polat, Stuttgart, 19.10.2016, çarşem.

Bi salan pêşt ve li Çînê bi navê „Lî-Lî“ geçek dizewice û tev mêr û xwesîya xwe di malekê de dije. Lê di demek kin de fem dike ku bi xwesiyê re di malekê de idare kirin pir zehmet e.

Şexsîyeta herdûyan ne mîna hev e. Va jî pir caran dibe sedema pevçûna wan û li gor edetên Çînî  ne tiştekê baş e û li der û dorê baş nayê nêrandin. Çend mehan şu ve sedema pevçûna pûk û xwesîyê mal ji bona wê û mêrê wê dibe mîna cehennem/doje.

Jina ciwan êdi yeqîn tîne ku tiştek bê kirinê û yekser tere cem hevalekî berê yên bavê xwe ku ew biharat/nebat firoş e û derdê xwe jê re dibêje. Zilamê kal ji bona wê bi nebatan tiştekê hazir dike û dibêje ku ger ew ji vanî sê mehan her roj kêm bi kêm têxe di nav xarina xwesîya xwe ya ku ew ji wê re çê dike.

Axû ger kêm bi kêm were dayîn kes pê nehese ku bûkê ew kuştîye. Mêrikê kal dibêje ku xwesîya xwe re pir baş tevbigere û jê re xwerinên xweş çê bike ku mêrê te û tu kesên din ji te nekevin şuphê.

Lî-Lî bi dilxweşî wedigere malê û gotinên mêrikê gal wusa tîne cîh. Her roj xwerinên herî baş çê dike û axûyê kêm bi kêm dixe di nav xwarina xwesîya xwe. Ji ber ku kes ji wê şuphe neke jê wê re pir baş tevdigere. Di demekê şu ve xwesîya wê jî xwe pir diguherine û ji wê re mîna keça xwe tevdigere. Di malê de êdî rewşa aşîtiyê cîh girtiye.

Jina ciwan îcar xwe di bin barek giran de hîs dike. Bi rewşek poşmanî dikeve rê ya dukana biharat firoş û jî bona pakkirina axuya wê heyan niha daye xwesîya xwe çêkirina îksîrekê jê dixweze. Êdî ew naxweze jina pîr bimire.

Mêrikê kal mêze Lî-Lî ya hember wî bi çavên gîrî dipeyîvî dike, bi dengekî bilind dikene û dibêje: „Lî-Lî ya hêja, ew tiştên min ji te re amade kiribûn tenê vîtamîn bûn. Divê ku te bi wan tenê quwwet/hêz daye xwesîya xwe. Axûya rast ya di mêjoyê te de bû. Herçî tu ji wê re baş tevgeriyayî ew belav bû û hezkirinê cîhê wê girt. Bi vê torê hûn bûn mîna dê û qîz.“

Gotinek kevn a pêşiyên Çînî wusa dibêje: „Bîhna gulê di destên yên ku gul didin de dimîne. Însanê tên hezkirin yên ku însanan hez dikin in.“

Ji tirkî: Hesen Polat

03.09.2003